Saga rodu Witheoaków - Mazo de la Roche

W Kanadzie, zwłaszcza w Ontario, to kultowy cykl powieści. U nas w Polsce swój czas świetności miał na przełomie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych ubiegłego stulecia. Obecnie tylko  najbardziej zagorzali czytelnicy znają te książki. Co nie dziwi mnie tak do końca, gdyż lektura ta nie spełnia wymagań współczesności. Nie ma tam mrożących krew w żyłach scen, nie ma pełnym namiętności opisów, nie ma intryg, nie ma też naturalistycznej brzydoty naszego świata. 



Wszystko jest przepełnione radością i pięknem. Wszelkie przeciwności losu, bądź są szybko pokonywane, bądź też bagatelizowane, jako coś, nad czym nie warto ronić łez. Powieści tej sagi przepełnione są za to bardzo malowniczymi opisami przyrody. Język pisarki jest niezwykle kwiecisty, a składnia tak melodyjna, że czasem czytelnik czuje się jakby płyną przez opisywaną historię. 

Tutaj taka mała próbka:

Stali ramię przy ramieniu, patrząc w dół w zielony mrok parowu, gdzie strumień, obrośnięty dzikimi irysami, zwężał się i krył w zaroślach czeremchy.

Dalej rosły cętkowane, ogniste lilie, a wśród nich stały na sztywnych nogach dwie czaple. Nie mogli zejść prostopadle po ścianie parowu, tak gęsto był zarośnięty krzewami. Mogli tylko widzieć, jak poniżej strumień pienił się i rwał na wielkich złomach skalnych, które kiedyś stoczyły się po zielonych brzegach parowu do jego łożyska.

-Dom nasz musi stanąć niedaleko tego parowu - zawyrokowała Adelina.- Tak sobie to wyobrażam: wychodzę z domu, idę aksamitnym, zielonym trawnikiem, dochodzę do szerokiej, niskiej bramki, otwieram ją i przed sobą mam ścieżkę, która wiedzie w dół na brzeg tego strumienia!


Cała saga ma 16 części i nie była pisana w kolejności w jakiej rozgrywają się wydarzenia. Dzięki temu podobno poszczególne tomy można czytać jako osobne książki. Cała historia rozgrywa się na przestrzeni 100 lat począwszy od roku 1854,  kiedy to rodzina Whiteoków wraca z Indii do Europy, a następnie emigruje do Kanady. Co ciekawe część pierwsza wydana została dopiero jako 9 z kolei. 

Ja lubię jednak zachowywać chronologię wydarzeń (choć czasem przez pomyłkę zabieram się za zły tom cyklu) i to właśnie "Budowa Jalny" była dla mnie pierwszym spotkaniem z powieściami Mazo de la Roche. Niestety na tym chyba zakończę poukładane czytanie, gdyż pod ręką mam jeszcze tom numer trzynaście, rozgrywający się po II wojnie światowej.



Bohaterowie, których do tej pory poznałam są stosunkowo ludzcy. Charakteryzują się wieloma złymi cechami, ale też kilkoma tymi dobrymi. Co zadziwiające nikt nigdy długo nie żywi urazy, gdy na wierzch wypływają akurat te gorsze strony ich osobowości. Autorka wychowana w ubóstwie, nie żałowała sobie na arystokracji. Wyniosłość, egocentryzm, zaciekłość, a nawet czysta głupota - ja właśnie to widzę w postaciach „Budowy Jalny”. Jednak Mazo tak skonstruowała ten świat, że mimo wszystko czuję dużo sympatii dla tych niedoskonałych ludzi, którzy wiodą doskonale życie.

Jeśli ktoś z was zdecyduje się na czytanie tej sagi, uważajcie jedynie na wydanie z roku 2010 przygotowane przez wydawnictwo Amber jako Saga Romantyczna, gdzie każdy z szesnastu tomów podzielony został na dwie części. I w tym wypadku mamy 32 książki do przeczytania. Mój pierwszy tom to właśnie to wydanie. I gdy skończyłam czytać część I musiałam szybko szukać i organizować sobie część II, gdyż fabuła urwała się nagle i niezrozumiale. Podoba mi się bardzo za to wydanie z 1950 roku nakładem Wydawnictwa "Dobra Książka", ale wtedy wyszło tylko 7 części sagi. Ja mam ostatni tom z tego wydania i chętnie uzbieram całą kolekcję. Niestety to może być trudne zadanie.

A oto kolejność tomów zgodnie z linią czasową, w nawiasie podaję rok pierwszego wydania:

1. Budowa Jalny (1944)

2. Poranek w Jalnie (1960)

3. Mary Wakefield (1949)

4. Młody Renny (1935)

5. Dziedzictwo Whiteoaków (1940)

6. Bracia Whiteoakowie (1953)

7. Jalna (1927)

8. We dworze Whiteoaków (1929)

9. Fortuna Fincha (1932)

10. Pan na Jalnie (1933)

11. Żniwa Whiteoaków (1936)

12. Droga Wakefielda (1941)

13. Powrót do Jalny (1946)

14. Córka Renny’ego (1951)

15. Zmienne wiatry w Jalnie (1954)

16.Stulecie Jalny (1958)


Komentarze

Popularne posty